zondag 12 juni 2011

Ik mis

Ik mis warme armen om me heen 's avonds als ik wil slapen,
Ik mis lippen die mij zoenen,
Ik mis handen die mij aanraken,
Ik mis het samen koken,
Ik mis het samen eten,
Ik mis het samen opruimen,
Ik mis jou omhelzing,
Ik mis de woorden 'Ik hou van je',
Ik mis samen naar de tv kijken,
Ik mis jou complimentjes.

Wat ik nou precies mis?
Een vriend, iemand die echt verlieft op me is, en eerlijk tegen mij is.
Waarom?
Omdat ik het gewoon mis.

woensdag 11 mei 2011

Pesten

Waarom heb ik nu weer het gevoel dat ik weer gepest ga worden?
Nieteens een reactie van mijn klasgenoten; gaat het wel met je, na dat je verstandskiezen zijn getrokken?
Nee, maar wel een ongelovelijk sarcatisch bedankje voor mijn bijdrage van de presentatie.
Moet dat nou zo? Ik ben al zo gevoelig voor dit soort dingen, ik hou er niet van.
Ik heb het liever dat je het recht in mijn gezicht zegt, dan toon je ballen!

Ik ben bang, ik wil niet meer gepest worden, het ging zo goed de afgelopen vijf jaar, maar het gaat volgens mij weer gebeuren en dat is iets wat ik wil.
Ik wil af van die stempel die mij altijd bevooroordeeld, ik wil voor een normaal mens worden aangezien, en dat lukt gewoon niet als er weer gepest gaat worden. Ik ben bang dat ik de resterende jaren weer helemaal zelf moet doen en dat is iets wat ik echt niet wil.

Kunnen jullie mij tips geven hoe ik dit kan oplossen?

Xoxo MJ

dinsdag 10 mei 2011

Klefheid

Soms he, krijg ik dingen te horen van vrienden van mij.
Dan vertellen ze me wat er zoals gezegt is op de facebook van mijn ex. Dan denk ik, waarom zo klef? Moet dat nou echt in het openbaar, waar iedereen, inclusief je ex al die verhalen kan lezen?
Zo lees ik dat hij elk weekeind wel bij haar is en wat ze allemaal uitspoken.
IK WIL HET NIET WETEN!
Zo kreeg ik ook te horen dat hij een mobieltje voor haar heeft gekocht!?!
Dan denk ik wtf? Ik weet dat je veel geld hebt, je hebt voor mij ook iets duurs gekocht, maar een fackin mobieltje? Dat is toch wel redelijk veel, lijkt me.
Ik hoop voor hem dat er geen abo aan vast zit, anders heeft hij heel veel pech als het uitgaat.
Ik heb ook van mijn vriendinnen gehoord dat hij weg moet gaan bij zijn werk. Ik moest daar enorm om lachen, waar moet hij nu zijn gameverslaving van betalen? Ik denk eerder dat hij veel game's moet gaan verkopen, om zijn huisdier/vriendinnetje te onderhouden.

Voor de rest wens ik hem nog wel geluk hoor, maar ik ben blij dat de kans kleiner is geworden doordat hij weg moet gaan.

De volgende update komt bij de volgende frustratie ;)

Xoxo,
MJ

dinsdag 5 april 2011

Het ongeluk wat alles veranderde..


Allerliefste,


Jij zal er altijd voor me zijn. Ook al ben je niet meer op deze aarde.
Je leeft niet meer hier, maar je zal voortleven in onze gedachten.
Mijn eerste herinnering aan jou is lachwekkend, ik was een jaartje of vijf en we hadden onze eerste buurt-bbq.
Jij kon fietsen zonder wieltjes, ik was er jaloers op, ik had toen nog zijwieltjes.
We gingen een stukje fietsen, een klein rondje rondom jou huizenblok. Toen we bij al die achtertuintjes waren, viel jij opeens.
Je had je arm gebroken. Je kon er gelukkig om lachen.
Deze herinnering zal ik altijd koesteren, omdat jij zo bent, gewoon lachen, ookal heb je pijn.


Weet je nog, de jaren dat je mij ophaalde om buiten te spelen, als ik eindelijk een keer op tijd thuis was. Dan speelden we buiten buskruid. Ik wou nooit meedoen, ik vond het niet leuk en als ik eens meedeed, verstopte ik mij altijd in de schuur van mijn huis. Toen ze er achter kwamen waarom ik altijd de laatste was, moest ik hem voor straf telkens zijn. Daarom vond ik dat spel niet leuk. Omdat ik hem telkens was, daarom zat ik telkens in de voortuin van onze buurtoma, voor die rare boom.

Weet je nog, de eerste keer dat je met mij naar sport ging?
Je was een beetje onzeker, of je wel in de groep paste.
Maar na een paar trainingen was je al zeer geliefd bij alle vrienden van sport. Ik dacht nog, waar maak je je zorgen om, je bent een lieve jongen, niemand kan je haten, je vriendelijke lach, die lichtjes in je ogen, je hele houding was vriendelijk. Niemand die je daarom kan haten.

Weet je nog, dat jij onze gemeenschappelijke vriendin verbood om op voetbal te gaan en dat je ervan baalde dat ze toch ging?
Gelukkig blijft deze vriendschap bestaan, zoals Paris Hilton zegt, best friend forever bitch.
De laatste keer dat we samen naar een vriendin gingen, omdat jij per se Timboektoe wou zien, en dat jij mij telkens liet schrikken.
God, wat had ik op dat moment een hekel aan je, maar dat soort dingen zijn je snel vergeven.

Weet je nog, al die uitjes die we maakten met onze groep?
Die ene keer dat ik mijn dienblad in de prullenbak gooide, man, ik kon toen wel in de grond zakken, maar wel een leuk aandenken.
En de laatste keer dat we gingen, 5 mei, dat twee vrienden op het laatste moment nog een swirl gingen halen, zodat wij een halfuur konden wachten op de volgende trein.
Dat was echt een domme actie van ze.

Weet je nog, al die muziek die je voor mij op mijn mp-3 hebt gezet? Waaronder Kelly Clarkson, Lady Gaga, Beyoncé en nog vele anderen. Ik had mij altijd voorgenomen om even snel te gaan, maar uiteindelijk werd het meestal meer dan een uur, je had altijd wel iets te zien, horen of te vertellen. Deze momenten zal ik koesteren, omdat deze mij het kostbaarst zijn. Wat hadden we het gezellig daar, op de zolderkamer. Toen je voor het eerst je dansje op 'All The Single Ladies' liet zien, lag ik in een deuk, het zag er niet uit, maar daarom is hij typisch jou. Jou boeide het niet of het er niet uitzag, zolang jij het maar leuk vond, dat vond je het belangrijkst.



Tijdens de crematie heb ik een hoop mensen gezien, die erg om jou gaven. Het waren er zoveel, dat er zelfs mensen buiten stonden te wachten, om jou voor de laatste keer te zien. Op een of andere manier heeft dat mij wel goed gedaan, ik heb gezien dat heel veel mensen om je gaven en die in plaats van jou zouden gaan. Ik heb zeer diep respect voor zijn ouders en zusje, die hij alleen heeft achtergelaten.
Een zoon hoort niet eerder dood te gaan dan zijn vader, zeker niet eerder als zijn opa.
Ik heb het er nog steeds moeilijk mee, laat staan dat zij het nog erger hebben.


Allerliefste, jij zal altijd in mijn hart blijven, zoals een tatoo op je huid, zoals radioactieve stoffen nooit weggaan, maar altijd blijven bestaan.
Ooit zal ik je weer zien, ooit zullen we weer lekker kunnen dansen op All The Single Ladies, ooit, maar nog niet nu.

Tot ooit naam weggehaald, tot ooit.


MJ

maandag 4 april 2011

Ergenis nummer 1

Voordat je begint met lezen, moet je wat geschiedenis weten.
Deze jongen heeft niks verkeerd gedaan, hij had het alleen beter moeten plannen.
Hij en ik hebben verkering gehad, terwijl hij niet verlieft op me was.
Veel leesplezier!

Beste naam weggehaald,
Deze brief richting jou is niet kwetsend bedoeld, maar om je te wijzen op dingen die je bij je volgende vriendinnetje misschien anders kan doen.
Je zegt in je brief dat je nooit echt verliefd op mij bent geweest. Dus hierbij mijn vraag, waarom heb je dan verkering met mij genomen? Kom niet aanzetten met zoiets van: ‘ik kan toch moeilijk nee zeggen tegen zo’n leuk meisje.’ . Dat vind ik namelijk geen goede reden en vooral niet als je al bijna vijf maanden verkering met mij had.
Ook zei je in je brief dat ik niet doorhad wanneer je geen zin in mij had, of mijn mond moest houden. Dit heb ik wat moeilijker door vanwege mijn beperking, daar kan ik gewoonweg niks aan doen. Maar misschien moet je het gewoon de volgende keer zeggen. Bijv. als ik mijn mond moest houden of je hebt geen zin in me, moet je gewoon zeggen: ‘Liefje, hou je mond.’ of: ’Liefje, ik heb gewoon even geen zin in je.’ Als je dat gewoon gezegd, had ik dat gerespecteerd, en dat snap ik dan ook.
Over dat liegen dat ik bij een vriendin ben, terwijl ik bij jou ben, dat is iets wat ik nodig moet afleren. Het zit namelijk zo, bij een van mijn vorige relaties mocht ik van mijn moeder hem maar een keer per week zien, maar ik ging ook even langs vanuit mijn werk, terwijl mijn ouders dachten dat ik aan het werk was, of bij een van mijn vrienden in de buurt. Uiteindelijk kwam de waarheid toch naar voren, en dat is ook wat ik heb geleerd, dat je er gewoon niks mee opschiet.
Ook schrijf je: ‘Ik vind dat je je soms tĂ© thuis voelt bij mij.’  Ik zie dit als een positief iets, want dat betekend dat ik mezelf bij je kan zijn, en dat is in een relatie belangrijk, vind ik. Ik weet niet wat jij ervan vind, maar dat is echt aan jou.
Wat ik mij nou echt afvraag, zoals eerder in deze brief geschreven, is waarom je verkering met mij nam, en het pas na 6 maanden uitmaakte. Ik dacht, ik heb eindelijk een jongen gevonden die van mij houd zoals ik ben, en niet anders, maar nee dus, jij was gewoon niet verliefd op me en daar baal ik behoorlijk van.
Waar ik wel blij om ben is dat je het recht in mijn gezicht hebt uitgemaakt, zo toon je ten minste nog een beetje respect voor mij, en dat vind ik fijn. Alleen, wil je bij je volgend vriendinnetje niet vier dagen van te voren een sms’je sturen naar de desbetreffende persoon met daarin: ‘ik wil even met je praten. X’. door dat sms’je heb ik vier dagen met een misselijk gevoel rondgelopen. De dag voordat je het uitmaakte was dat zelfs zo erg dat ik heb lopen kotsen. En dat gun ik zelfs mijn aartsvijand niet, dus ook niet je volgende meisje. Dus voortaan gewoon doen op de dag zelf, of als je zo’n sms’je stuur, die dag ook gewoon praten met haar. Zo voorkom je allerlei misverstanden en problemen bij jezelf en de desbetreffende persoon.
Hopelijk heb je hier wat aan.
Groetjes, en misschien tot ziens,

Begrijpen jullie mijn reactie, of was het overdreven?

Xoxo MJ

Dit is mijn uitlaadklep.

Dit gaat mijn vaste uitlaadklep worden, sommige dingen ben ik zo zat en kan ik niet met anderen delen. Ik ben hier anoniem en ik hoop dat ook te blijven.

Waarom zijn mannen zo onduidelijk?

Waarom kunnen mannen gewoon geen dingen recht in mijn gezicht zeggen?
Zo angstangjagend ben ik toch niet? ik vind het juist fijn als je het recht in mijn gezicht zegt.
Ik haat het als het via een medium gaat, msn, facebook, ect, ect.
Waarom kunnen mannen dat niet? Zo moeilijk is het toch niet om even naar me toe te gaan, en het er met me over te hebben?
Natuurlijk ben je nog van harte welkom de 21ste, voor mijn verjaardag, en tuurlijk wil ik met je mee naar dubstepinfusion, maar toon een beetje ballenn tegenover mij, en kom gewoon naar me toe als je met me wil praten.


Dit probleem heb ik vaker, veel exen van mij hebben het uitgemaakt via msn of via een van mijn vrienden. Dan denk ik, je bent toch een man? Gedraag je dan ook zo, en niet als een mietje!

Herkennen jullie dit probleem, of ben ik de enige die er last van heeft?

Xoxo, MJ